Voltimum Türkiye

Alçak gerilim panolarının içindeki kablo ve iletkenlerde yapılması, yapılmaması gerekenler ve önlemler

Yayınlandı: 14 Ağustos 2022 Kategori: Teknik Makaleler

Alçak gerilim panoları ve panoları kablolamak için standart bir model yoktur. Ancak, çok çeşitli kurulumlar ve güç derecelendirmeleri için yerel çalışma uygulamaları, yönetmelikler ve elbette uluslararası standartlar mevcuttur. AG panosunda çok sayıda iletken türü vardır. En iyi seçim, kurulumlar için açıkça tanımlanmış olan, ne için kullanılacağına bağlıdır.

Alçak gerilim panolarının içindeki kablo ve iletkenlerde yapılması, yapılmaması gerekenler ve önlemler

 

Ancak, dağıtım panoları için bu her zaman geçerli değildir. Akım taşıma kapasitesine ek olarak, bu seçim pano, anma gerilimi, kurulum yöntemi, yalıtım türü, uygulama türleri vb. ile ilgili gereksinimlere bağlıdır.

 

Santrale bakarken her zaman uygun "kablo hijyeni" görmek isterim. Kablolama doğru ve temiz yapılırsa, sorun giderme ve bakımı çok daha kolay hale getirecektir.

 

Bu teknik yazı, pano içindeki kablo iletkenlerinin kesitlerinin seçimi, bağlantı yöntemleri, çeşitli kablolama yapılması, yapılmaması gerekenler ve kısa devre ve manyetik etkilerden korunmaya yönelik önlemler hakkında öneriler içermektedir.

 

İçindekiler:

  1. Panoların içindeki kablo iletkenlerinin kesitleri
  2. Bağlantı iletkenleri (öneriler)
    1. Sert bakır çekirdekli iletkenler
    2. Esnek bakır çekirdekli iletkenler
    3. Dallanma iletkenleri
    4. PE iletkenler
    5. Alüminyum çekirdekli iletkenler
  3. Kablolama önlemleri
    1. Kısa devre etkilerine karşı koruma
    2. Manyetik etkilere karşı koruma
  4. Koruyucu cihazların giriş yönünde kablolama
    1. Metal iletken parçalara göre iletken bileşenlerin konumu
  5. Kalıcı olarak enerji verilen kablolama devreleri

 

1. Panoların içindeki kablo iletkenlerinin kesitleri

Pano içinde kullanılacak iletkenlerin seçimi ve kesitleri orijinal üreticinin sorumluluğundadır. İletkenler, IEC 60364-5-52'ye uygun minimum bir kesite sahip olmalıdır. Bu standardın pano içindeki koşullara nasıl uyarlanacağıyla alakalı örnekler, IEC 61439-1'den alınan aşağıdaki tabloda verilmiştir.

 

İki tür iletken vardır:

 

  1. PVC veya kauçuk izolasyonlu iletkenler için PVC, genellikle 35 mm²'ye kadar olan iletkenlerin kablolanması için kullanılır
  2. Polietilen veya elastomer izolasyonlu iletkenler için PR. Uygulamada bunlar genellikle 35 mm²'den büyük kesitler için ayrılmıştır.

Kurulum ve ortam sıcaklığı koşulları ampirik olarak adlandırılmıştır:

  • IP < 30, iyi soğutma koşullarına sahip iletkenler için (muhafaza açık veya doğal havalandırmalı, düşük ila orta kablo yoğunluğu, muhafaza iç sıcaklığı 35°C'ye kadar ortam sıcaklığına benzer)
  • IP > 30, kötü soğutma koşullarında kurulan iletkenler için (kapalı muhafaza, yüksek kablo yoğunluğu, çok damarlı kablolar, 50°C'ye ulaşabilen muhafaza iç sıcaklığı)

 

Tablo 1 – Minimum kesitler için kılavuz değerler (mm2 olarak)

  • Imaxc – IEC 60364-5-52, tablo B.52.10, sütun 5'ten üç fazlı bir devre için akım taşıma kapasitesi I30 (kurulum yöntemi: tablo b.52.1'deki F noktası). IEC 60364-5-52 Ek D'ye göre hesaplanan 25 mm2'den küçük kesitler için değerler k2= 0.88 (tablo B.52.17'deki nokta 4, iki devre)
  • Imaxd – IEC 60364-5-52, tablo B.52.10, sütun 7'den üç fazlı bir devre için akım taşıma kapasitesi I30 (kurulum yöntemi: tablo B.52.1'deki G noktası). IEC 60364-5-52 Ek D'ye göre hesaplanan 25 mm2'den küçük kesitler için değerler (k2=1)

 

Sütun 1, farklı devrelerden iletkenler birbirine değecek şekilde monte edildiğinde ve birlikte gruplandırıldığında geçerlidir (örneğin, kanala veya tellere kurulum).

 

Şekil 1 – Aynı kanalda birkaç devre ve tüm kablolama dikey ve yatay kanalda: Sütun 1 kurulumu


Şekil 2 – Temas etmeyen, kılavuz halkalarla yerinde tutulan iletkenler: Sütun 2 kurulumu

Şekil 3 – “Açık havada” yatay sirkülasyon, kanalda sadece dikey iletkenler gruplandırılmıştır: kolon 2 kurulumu resimdeki gibidir. Dikey kanalın paketleme oranı yüksekse: sütun 1 kurulumu


 

Panolardaki koruyucu iletkenlerin (PE) olağan kesitleri aşağıda verilmiştir.

 

Tablo 2 - Panolardaki koruyucu iletkenlerin akıma göre kesitleri

 

I (A)

SPE (mm2)

 10

1.5

16

2.5

20

4

25

4

32

6

40

10

63

16

80

16

100

16

125

25

160

35

200

50

250

70

315

95

400

120

500

150

630

185

800

240

1000

185 ya da 2x150

1250

240 ya da 2x165

1600

240 ya da 2x240

>1600

SPE/4

 

 

Pano içi kablolama için kullanılacak iletkenlerin kesitleri tek bir standart dokümanda yer almamaktadır.

 

Standart IEC 60364

IEC 60364 standardı, kesitlerin kurulum yöntemleri 31 ve 32'ye göre belirlenmesini tavsiye eder. Aslında, yöntemin uygulanması zordur, çünkü düzeltme faktörlerinin uygulanması için ancak kurulum tamamlandıktan sonra bilinecek bilgiler gerekir:

 

  • Dikey çalışan parçalar,
  • Yatay çalışan parçalar,
  • Gruplar,
  • Katman sayısı,
  • Ayrı iletkenler veya kablolar, ayrıca
  • Her zaman zor olan muhafazadaki ortam sıcaklığı bilgisi.

 

Standart IEC 61439-1

IEC 61439-1 standardı, kesitleri önermez ancak sıcaklık artış testleri için bir "akım aralığı" şartı koşar. Dikkate alınan iletkenler PVC izolasyonlu olup, ortam sıcaklığı belirtilmemiştir. Dolayısıyla bu koşullar tüm uygulamaları kapsamamaktadır.

2. Bağlantı iletkenleri (öneriler)

2.1 Sert bakır çekirdekli iletkenler

Açık ara sabit tesisatlarda en yaygın olarak kullanılan bu tip iletken, bağlı olduğu terminal gerekli kesit ve akıma göre boyutlandırıldığından herhangi bir özel önlem gerektirmez. Bağlantıların kalitesi ve dayanıklılığı, uygun bir alet kullanılarak ve önerilen sıkma torklarına uyularak sağlanır.

 

Küçük iletkenleri doğrudan basınçlı vidalı terminallere bağlamak için bazı önlemlerin alınması gerekir:

 

  1. Kablo damarını soyulduğu yerde kalaylamayın, bu iletkenin daha sonra kırılmasına neden olabilir.
  2. Kesmeyi sınırlamak için aşırı sıkmayın.
  3. İletkenin ucu, daha iyi temas sağlamak için geriye katlanabilir.

 

Şekil 4 - Sert bakır damarlı bağlantı iletkenleri

​​

 

2.2 Esnek bakır çekirdekli iletkenler

Kablo damarını oluşturan tellerin göreceli kırılganlığı nedeniyle, esnek iletkenlerin bağlanması bazı önlemlerin alınmasını gerektirir. Aşırı sıkılma telleri kesebilir. Yanlış enine kesit, tellerin dağılmasına ve zayıf temasa neden olur.

 

Şekil 5 - Esnek bakır damarlı bağlantı iletkenleri

 

Şekil 5 - Esnek bakır damarlı bağlantı iletkenleri

 

Tellerin gevşemesini ve dağılma riskini önlemek için kablo damarının başlangıç yönünde, genellikle sola doğru kendi üzerine bükülmesi önerilir.

 

Esnek iletkenleri bağlamadan önce kalaylamayın: Kalay uygulanırsa zamanla “fretting korozyonu” olarak bilinen bir parçalanma fenomenine maruz kalabilir. Dielektrik bozulma riski, nemli veya iletken atmosferlerde iletken temas gresinin kullanılmasını önerilmez. Çalışma koşulları zor ise kablo uçlarının, manşonların veya pabuçların takılması tercih edilir.

 

Özellikle doğrudan vidalı terminallerde bulunan tellerin kopma ve dağılma riskleri, yüksükler için kıvırma aleti kullanılarak önlenebilir.

 

https://www.youtube.com/watch?v=H63VTRLyerE&feature=youtu.be

 

2.3 Dallanma iletkenleri

Aynı kesite sahip iki katı iletkenin eşzamanlı bağlantısı genellikle yukarı yönde mümkün değildir. Farklı tipte kablo damarlı veya kesite sahip iki iletkeninki kesinlikle tavsiye edilmez. Aşağı yönde dallanma mümkündür. Bu durumda kapasiteler, iletken tipleri ve kombinasyonlar ürünlerin kendilerinde veya beraberindeki belgelerde belirtilmiştir.

 

2.4 PE iletkenler

Koruyucu devrelerde aynı terminalde dallanmaya veya bağlantıya izin verilmez. Çalıştırma cihazlarının terminallerinde de kullanılmasına izin verilmez (uygun terminaller sağlandığı sürece prizler, armatürler, aydınlatma üniteleri vb. hariç).

 

Çok sayıda devre nedeniyle gereken dallanma, uygun, güvenli cihazlar kullanılarak gerçekleştirilmelidir.

Şekil 6 - Dağıtım bloğundaki nötr iletken için ek terminal bloğu

 

2.5 Alüminyum çekirdekli iletkenler

Alüminyum mükemmel bir iletkendir ve büyük kesitler için uygun bir ağırlık/iletkenlik oranı sunar. Güç sistemlerinde çok yaygın olarak kullanılır, kullanımı artık güç dağıtımını da içerecek şekilde genişletilmektedir. Bu metalin bağlanmasıyla ilgili belirli zorlukların iyi anlaşılması, kesinlikle meydana gelecek sonraki sorunlardan kaçınmak için gereklidir:

 

Sorun #1 – Açık havada alüminyum hızla ince, çok sert bir yalıtkan tabaka olan alümina ile kaplanır. Bu nedenle sıyırma işleminden hemen sonra ve gerekirse aşındırıcı yüzey bitirme işleminden sonra bağlanmalıdır.

 

Sorun #2 – Alüminyum, yaygın olarak kullanılan diğer metallerden (demir, bakır, pirinç vb.) çok daha fazla genleşir ve bu da bağlantıların kaçınılmaz olarak gevşemesine yol açar. Bu nedenle alüminyum için bağlantı terminalleri de alüminyumdan veya alaşımdan yapılmalı veya bu genleşme farklılıklarını telafi etmek için elastik cihazlara (rondelalar, şeritler) sahip olmalıdır.

 

Sorun #3 – Alüminyum çok negatif bir elektrokimyasal potansiyele sahiptir (- 1.67 v) ve bu nedenle diğer birçok metalle temas ettiğinde korozyona uğrama eğiliminde olacaktır. Bu "kurban anot" davranışı, nemli veya iletken ortamlarda artar. Alüminyum ve paslanmaz çelik, gümüş veya bakır arasında doğrudan temastan kaçınmak önemlidir.

 

(!) Ancak çinko, çelik ve kalay gibi metaller alüminyum ile uyumludur. Her durumda, bağlantıların birkaç gün sonra doğru torkta yeniden sıkılması önerilir.

 

Kullanılan metaller doğru seçildiğinde ve atmosfer kuru olduğunda elektrolitik korozyon riski düşüktür. Nemli ortamlarda bu risk artar (su, oluşan aküde elektrolit görevi görür). Nötr bir gresin (genellikle silikon bazlı) kullanılması bu durumu kısıtlar.

 

Şekil 7 – Elektrolitik korozyonu sınırlamak için nötr gres kullanılması


 

Tablo 3 – Alüminyum/bakır iletkenlerin eşdeğer kesitleri

Bakır kesit

(mm2)

Alüminyum kesit (mm2)

Aynı sıcaklık artışında

Aynı gerilim düşüşünde

6

10

10

10

16

16

16

25

25

25

35

35

35

50

50

50

70

70

70

95

95

95

150

150

120

185

185

150

240

240

185

300

400

 

3. Kablolama önlemleri

Kablolama bileşenleri, mekanik veya termal kuvvetler nedeniyle herhangi bir hasar görmemelidir. Bu hasara sebep olabilecek nedenler:

 

  • Kısa devrelerin neden olduğu elektrodinamik etkiler
  • Sıcaklık artışlarının neden olduğu genleşmeler ve kasılmalar
  • İçlerinden geçen akımın neden olduğu manyetik etkiler
  • Panonun hareketli parçalarının hareketi vb.

 

Aşağıdaki noktalara uygunluğun sağlanması da önemlidir:

 

  • Kabloların keskin kenarlarla ve panonun hareketli parçalarıyla temas etmesinden kaçının.
  • Kabloların bükülme yarıçapına uyun (kablo üreticileri tarafından sağlanan değerler)
  • Kabloların herhangi bir çekme veya bükülmeye maruz kalmadığını kontrol edin.
  • Panonun sökülebilir parçalarına (kapılar, döner yüz plakaları vb.) monte edilen cihazların bağlantılarının esnek kablolar kullanılarak yapıldığını ve bu iletkenlerin elektrik bağlantıları dışındaki eklerle yerinde tutulduğunu kontrol edin.

 

3.1 Kısa devre etkilerine karşı koruma

Kısa devre olması durumunda iletkenleri iki yıkıcı etki etkileyebilir:

 

  • Normalde koruyucu cihazlar (sigortalar, devre kesiciler) tarafından korumanın sağlandığı termal gerilim
  • İletkenler arasındaki kuvvetler dahil elektrodinamik gerilimler

 

İki canlı iletken arasında bir kısa devre olduğunda (en olası durum), kısa devre akımının geçtiği iletkenler, akımın karesiyle orantılı bir kuvvetle birbirlerini itme eğiliminde olacaktır.

 

(!) Yanlış takılırlarsa, bağlantılarından çıkma ve başka bir iletkene veya açıkta kalan iletken bir parçaya dokunma riskiyle, çok yıkıcı bir ark etkisi ile başka bir kısa devreye neden olma riskiyle dolaşmaya başlayacaklardır.

 

Çok damarlı kablolar, iletkenler arasında uygulanabilecek kuvvetlere dayanacak şekilde tasarlanmıştır. Fakat tek damarlı kabloların kullanımı özel önlemlerin alınmasını gerektirir.

 

İletkenlerin doğru bağlanmasının önemine dikkat çekmek amacıyla aşağıdaki tabloda verilen bilgiler, sadece testlerle simüle edilebilen kısa devre koşullarına karşı tek başına garanti vermez.

 

Tablo 4 - Kablolama önlemleri

Muhtemel kısa devre değeri

(Ik)

İletkenlerin bağlanması

Ik < 10 kA

Özel bir önlem yoktur (standart IEC 61439-1 herhangi bir test gerektirmez).

10 kA < Ik < 25 kA

İletkenler kelepçeler kullanılarak bağlanmalıdır. Aynı devre için çok telli kablolarda birlikte gruplandırılabilirler.

Ik < 10 kA

25 kA < Ik < 35 kA

Aynı devredeki iletkenler ayrı tutulmalı ve ayrı ayrı bağlanmalıdır. Bükülü kablolarda gruplanmışlarsa, kelepçe sayısı artırılmalıdır (her 50 mm'de bir).

10 kA < Ik < 25 kA

35 kA < Ik < 50 kA

Aynı devredeki iletkenler, keskin kenarları olmayan sert bir destek (çapraz parça, profil) üzerine ayrı ayrı bağlanmalıdır. Fiziksel olarak ayrılmaları gerekir. her ataşman iki çapraz kelepçeden oluşmalıdır.

25 kA < Ik < 35 kA

Ik > 50 kA

Bu kısa devre değerlerinde kuvvetler, bağlantı cihazlarının özel olarak tasarlanmasını gerektirecek şekilde olur: örneğin, işlenmiş çapraz parçalar ve dişli çubuklar. Bazı aşırı durumlarda paslanmaz çelik profiller ve flanşlar kullanılabilir.

Ik > 50 kA

 

Baraların kurulum koşulları kısa devreler (destekler arasındaki mesafeler) açısından sistematik olarak kesin olarak belirlenirken, pano panolarının içindeki iletkenler için bu genellikle geçerli değildir. Genellikle hasarın kaynağıdırlar ve bu risk açıkça hesaba katılmalıdır.

3.2 Manyetik etkilere karşı koruma

İletkenlerden geçen yüksek akımlar, çevreleyen metal iletken parçalarda manyetik etkilere neden olur. bu etkiler, malzemelerin kabul edilemez bir sıcaklık artışına neden olabilir. Bu nedenle, bazı kablolama önlemlerinin alınması önemlidir. İletkenlerin çevresinde bulunan yapısal bileşenlerin (muhafaza yapıları, şasi, destek çerçeveleri) oluşturduğu çerçevelerde manyetik malzemelerin doygunluğuna bağlı “histerezis” kaybı meydana gelir.

 

Oluşan indüksiyonu azaltmak için iletkenler, alan mümkün olduğunca zayıf olacak şekilde düzenlenmelidir. Manyetik döngülerde oluşan indüksiyonu en aza indirmek için, aynı devredeki (fazlar ve nötr) tüm canlı iletkenlerin aynı metal (çelik) çerçevelerde olması her zaman tavsiye edilir.

 

Akımların vektörel toplamı sıfır olduğundan, oluşturulan alanların toplamı da sıfırdır.

 

Şekil 8 - Aynı metal (çelik) çerçevelerdeki aynı devredeki (fazlar ve nötr) tüm canlı iletkenler

 

Aynı devredeki tüm iletkenlerin ferromanyetik bileşenler (cihaz destekleri, kablo giriş plakaları, ayırıcılar gibi) eklenmeden birlikte geçmesi mümkün olmadığında, bunlar non-manyetik malzemeden yapılmış desteklere yerleştirilmelidir. manyetik malzeme (alüminyum, bakır, paslanmaz çelik veya plastik). Bu, iletken başına 400 a'dan itibaren önerilir ve 630 A'nın üzerinde zorunludur.

 

İletkenler, indüklenen alanları azaltmak için mümkün olduğunca yonca şeklinde olmalıdır.

 

(!) Kablo merdivenlerine ayrı iletkenlerin yerleştirilmesi ve bağlanması da bazı önlemlerin alınmasını gerektirir. Kablo merdiveninin bileşenlerinde önemli sıcaklık artışlarını önlemek için, bir iletkenin etrafında çerçeve oluşturan parçaların çıkarılması tavsiye edilir.

 

Bileşenleri çıkararak manyetik çerçeveyi kırmak da mümkündür. Her durumda, desteğin mekanik gücünün kabul edilebilir düzeyde kaldığını kontrol edin.

 

Şekil 9 - Bir iletkenin etrafında çerçeve oluşturan parçaların çıkarılması tavsiye edilir.


 

4. Koruyucu cihazların giriş yönündeki kablolalaması

Aşırı akım koruma cihazlarının (TN ve IT nötr topraklama sistemleri) veya artık akım cihazlarının (TT sistemi) yukarı akışında, olası bir arızanın sonuçlarına (fazlar ve metal iletken kısım arasında) karşı koruma sağlanmaz.

 

Başka yollarla dolaylı temas riskinden kaçınmak önemlidir: Pratikte bunu telafi etmek için kullanılabilecek tek önlem çift yalıtımdır. Bu, doğrudan cihazlar kullanılarak veya tesisatta ek yalıtım ile elde edilebilir.

 

Koruyucu cihazların yukarı yönünde Sınıf II'nin uygulanması dört temel kurala dayanmaktadır:

 

Kural #1 – Bileşimleri nedeniyle çift yalıtıma sahip iletken veya kabloların kullanılmalıdır.

 

Kural #2 – Bu çift yalıtıma sahip olmayan iletkenlerin çevresinde ek yalıtım sağlanmalıdır (yalıtkanlı kanallarda, yalıtımlı borularda veya yalıtımlı mahfazalarda kurulum).

 

Kural #3 - Çıplak iletken bileşenleri (baralar) yerinde tutan yalıtkan bileşenlerin kullanımı, geleneksel değerin iki katı boşlukla olmalıdır.

 

Kural #4 - İletkenler, yanlışlıkla ayrılırlarsa veya bağlantıları kesilirse, yakındaki açıkta kalan iletken kısımla temas etmeyecek şekilde kenetlenmelidir.

 

4.1 İletken bileşenlerin metal iletken parçalara göre konumu

500 V izolasyon gerilimi örneği

Şekil 10 - Metal iletken parçalara göre iletken bileşenlerin konumu

 

 

Bu hükümler, uygun kenetleme kullanılarak, arızalar (elektrodinamik kuvvetler) olduğunda da dahil olmak üzere, minimum mesafelerin kalıcı olarak korunduğunu varsaymaktadır. Boşluklar, yeterli mekanik dayanıma ve minimum 2500 v veya 4000 v dielektrik dayanımına sahip daha ince yalıtım bileşenleri (ekranlar, destekler, ayırıcılar) ile değiştirilebilir.

 

Tablo 5 – İletken seçimi ve kurulum gereksinimleri (IEC 61439-1)

İletken tipi

Gereklilikler

Çıplak iletkenler veya temel yalıtımlı tek damarlı iletkenler, örneğin IEC 60227-3'e uygun kablolar

Örneğin ayırıcılar kullanarak karşılıklı temas veya iletken parçalarla temastan kaçınılmalıdır.

Temel yalıtımlı ve izin verilen maksimum kullanım sıcaklığı en az 90°C olan tek damarlı iletkenler, örneğin IEC 60245-3'e uygun kablolar veya IEC 60227-3'e uygun ısı direncine sahip PVC yalıtımlı termoplastik kablolar

Herhangi bir dış basınç uygulanmıyorsa, karşılıklı temasa veya iletken parçalarla temasa izin verilir. Keskin kenarlarla temastan kaçınılmalıdır. Bu iletkenler, çalışma sıcaklığı, iletken kullanımı için izin verilen maksimum sıcaklığın %80'inden fazla olmayacak şekilde yüklenmelidir.

Temel yalıtımlı iletkenler, örneğin IEC 60227-3'e uygun kablolar, tamamlayıcı ikincil yalıtımlı kablolar, örneğin ayrı ayrı geri çekilebilir manşonlarla kaplanmış veya ayrı ayrı plastik borulara döşenmiş kablolar

Ek bir gereklilik yok

İletkenler, örneğin etilen tetrafloroetilen (ETFE) yalıtımı gibi çok yüksek mekanik dayanıma sahip bir malzeme kullanılarak veya 3 kV'a kadar kullanım için güçlendirilmiş dış kılıflı çift yalıtımlı iletkenler, örneğin IEC 60502'ye uygun kablolar

Kılıflı tek damarlı veya çok damarlı kablolar, örneğin IEC 60245-4 veya IEC 60227-4'e uygun kablolar

 

Esnek çubuklar 1000 v'luk bir yalıtım voltajına sahiptir. Çalışma voltajını U0: 500 V ile sınırlandırarak (yalıtım daha sonra güçlendirilmiş yalıtım olarak kabul edilir) veya tercihen çubukların yalıtımını tutarak çift yalıtım iletkenleri olarak sınıflandırılabilirler. metal parçalardan (10 mm) yeterli bir mesafede mekanik olarak (kenetleme, destekler, kendi sertlikleri) yerine yerleştirin.

Tablo 6 – Çift izolasyon olarak kabul edilen kablolar

 

İletken tipi

Gereklilikler

U0: 500 V

U0: 250 V

U-1000 R12N

H05 RN-F

U-1000 R2V

H05 RR-F

U-1000 RVFV **

H05 VV-F

H07 RN-F

H05 VVH2-F

A07 RN-F

FR-N05 VV5-F

FR-N1 X1 X2

A05 VVH2-F **

FR-N1 X1 G1

 

H07 VVH2-F

 

 

. Kalıcı olarak enerji verilen kablolama devreleri

Bazı ölçüm, sinyalizasyon veya algılama devreleri, panonun ana koruyucu cihazının akış yukarısına bağlanmalıdır. Dolaylı temasa karşı korumalarına ek olarak, bu devrelerde özel önlemler alınmalıdır:

 

Önlem #1 – Kısa devre risklerine karşı

 

Önlem #2 – Ana koruyucu cihaz bozulduktan sonra enerjili kalmalarından kaynaklanan risklere karşı, açıkta kalan iletken parçalarla temas riskini sınırlamak için çift yalıtım özelliği uygulanmalı ve herhangi bir riskin önlenmesi için önlemler alınmalıdır. kısa devre olası değildir.

 

Bu korumasız devrelerin iletkenleri mümkün olduğunca güvenli bir şekilde bağlanmalıdır. Korumasız devreler oluşturulurken iletkenlerin mekanik mukavemeti dikkate alınmalıdır:

 

  • Tek izolasyonlu (H07 V-U/R veya H07 V-K) iletkenler, yaralanmaya neden olabilecek parçalarla temas riskleri varsa, ek bir kılıf kullanılarak korunmalı veya kanal içine döşenmelidir,
  • Yüksek derecede mekanik dayanıma sahip (PTFE izolasyonlu) iletkenler direkt olarak kullanılabilir,
  • Tek damarlı ve çok damarlı kablolar, keskin kenarların varlığı gibi tehlike riskleri olmadığı sürece herhangi bir ek kılıf olmadan kullanılabilir.

 

Uygulamada, normalde beslenecek devrelerin gücüne göre seçilen korumasız devrelerin iletkenlerinin kesitleri, yeterli mekanik mukavemet sağlamak için çok küçük olmamalıdır. Genellikle minimum 4 mm² değer uygulanır.

 

Kalıcı devreler için koruyucu cihazlar, elbette, korunacak devrenin akımına ve ayrıca panonun besleme ucundaki olası kısa devre akımına göre seçilmelidir. Çok yüksek değerler genellikle kartuş sigortalı tip devre kesicilerin kullanımına yol açar.

 

Şekil 11 – Bağlantıdaki bakır levhayı ayırmak için bağlantı örneği. vidalarda gevşemeyi önleyen rondelalar bulunur

Yapılmaması Gerekenler

  1. Vidaların başlarına bağlayın: dişin delinmesi en büyük çaplı vidayı bile zayıflatabilir!
  2. Kabloları pabuçlar ile cihaz üzerindeki bağlantı plakası arasına bağlayın: kablo kesilebilir ve yüzey alanı tehlikeye girebilir!
  3. Büyük kesitli güç kaynağı kablosunu doğrudan cihazdaki terminallere bağlayın: Tutma durumu belirsiz!

 

Şekil 12 – Büyük kesitli güç kaynağı kablosunun doğrudan cihaz üzerindeki terminallere bağlanması yasaktır


 

Uyarılar!

Kalıcı olarak enerji verilmiş korumasız devrelerin özel bir işareti yoktur (IEC 60364). Bununla birlikte, aşağıdaki ifade türünü kullanarak bunları açıkça tanımlamanız önerilir:

 

"Dikkat, ana cihaz tarafından kesilmeyen kalıcı devreler", ilgili devrelerin olası ek tanımlamalarıyla birlikte (örneğin: "gerilim mevcut", "muhafaza aydınlatması", "grup algılaması", vb.).

 

Standart IEC 60204‑1 (makine güvenliği), bu devrelerin diğer devrelerden fiziksel olarak ayrılmasını ve/veya iletkenler üzerinde turuncu yalıtımla tanımlanmasını önerir.